Bu endişeler acaba günümüzde geçerli mi? The New England Journal of Medicine'ın son sayısında Harvard Tıp Fakültesi'nden bir grup araştırmacı bu düşüncenin geri kalmış olduğu ve hatta toplum ilkelerine ters düştüğü yönünde bir tartışma yayınladılar. Onlar daha çok jenerik hapların orjinallerine mümkün olduğunca benzemesi gerektiğini düşünüyorlar.
Nedeni ise üç başlıkta toplanabilir: Reçeteleme hatası, tedavi uyumluluğu ve plasebo etkisi. Onların da gördüğü üzre, FDA tüzüğünün jenerikler için talep ettiği biyoeşdeğerlik protokollerinin başarısı, jenerik hapların orjinallerinden ayrı gözükmesi ihtiyacını büyük ölçüde baltaladı.
Aaron Kesselheim ve Jerry Greene tezlerini kuvvetlendirmek açısından, çoğu hastanın, özellikle yaşlılar, tedavi rejiminin bir parçası olarak özellikle bazı ilaçlara şartlanmış hale geldiği üzere jenerik ilaçların orjinallerini benzemesi durumunda hasta uyuncunun büyük ölçüde artacağını konu aldılar. "Pembe Nexium hapı örneğinde olduğu gibi belirgin bir hapın görünüşünü pekiştirmesi açısından tüketiciye bir pazarlama aracı olarak değerlendirilebilir."
"Herkes ilacının rengi değişti diye tedaviden kopan bir hasta ile karşılaşmıştır. Bunun sonuçları ciddi olabilir. Şu anki durum toplum sağlık yasasıyla yarım yüzyıl önce ilişkilendirilmiş fakat artık şimdilerde insanların hastalıklarını jenerik ilaçlarla yönetmeye çalışmasıyla uyuşmayan bir yaklaşımı yansıtıyor."
Buna herkes katılmıyor. Bob Lee, Eli Lilly'den bir patent avukatı, ise insanların jenerik ilaç aldığını bilmeye hakları olduğunu, değişik şekil ve rengin bunu açık hale getirdiğini fikrini savunmakta. "Bunu tartışmalarının gerçek nedeninde bir kandırmaca yatıyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder